Κατσαρός, Μιχάλης

(Κυπαρισσία Αρκαδίας 1919 – Αθήνα 1998). Ποιητής. Έλαβε μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο (1940-41) ως έφεδρος αξιωματικός της αεροπορίας και στην Αντίσταση το 1941. Στα ελληνικά γράμματα παρουσιάστηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση, δημοσιεύοντας ποιήματά του στα λογοτεχνικά περιοδικά Νέος Νουμάς, Ποιητική Τέχνη και Νέα Ελληνικά του Ρένου Αποστολίδη. Η πρώτη ποιητική συλλογή του κυκλοφόρησε το 1949 με τον τίτλο Μεσολόγγι. Στη συλλογή αυτή, που χαρακτηρίστηκε ως η συμβολική σύνθεση των Ελεύθερων Πολιορκημένων του Διονυσίου Σολωμού, διαφαίνεται η πίκρα και η απογοήτευση όλων εκείνων που αγωνίστηκαν και προδόθηκαν. Ακολούθησε η συλλογή Κατά Σαδδουκαίων (1953), που θεωρείται το σπουδαιότερο ποιητικό έργο του. Άλλα έργα του είναι τα ποιητικά Οροπέδιο (1956), Συγγράματα (1975), Πρόβα και ωδές (1975), Ενδύματα (1977), Αλφαβητάριον, Ποιήματα Α-Ω (1978), Ονόματα (1980), 3Μ – 3Μ = 6Μ (1981), 4 Μαζινό (1982), Μείον ΩΑ (1985) και τα πεζά: Πας-Λακίς-Michelet (1974), Το χρονικό του Μορέως (1974), Σύγχρονες μπροσούρες (1977), Δέκα άρθρα ελεύθερων κομμουναρίων (1978), Το κράτος εργοδότης (1978) κ.ά. Ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός (φωτ. ΑΠΕ).